Սողոմն Սողոմոնյան(Կոմիտաս)

Սողոմոն Սողոմոնյանը (Կոմիտաս)հայ երգահան, երգիչ, երաժշտական էթնոլոգ, երաժշտագետ, վարդապետ և ուսուցիչ, բանահավաք, խմբավար, մանկավարժ, հայկական ազգային կոմպոզիտորական դպրոցի հիմնադիր։ ծնվել է 1869թ Քյոթահիայում մահացել է 1935թ: Նրա հայրը կոշկակար էր: Վեց ամսեկանում նա կորցնում է մորը, իսկ 10 տարեկնում կորցնում է հորը: Երբ Սողոմոնը կորցրեց հայրիկին նրա հոգու մեջ մեծ հետք մնաց և նրա առաջին երգը նվիրված էր իրա հայրիկին:Տղան հայերեն չգիտեր, քանի որ Քյոթահիայում հայերեն չեր կարելի խոսալ;Միայն մայրենիով երգել է կարող:Շարականը,որը հնչում էր Տրքախոս երեխայի շուրթերից ցնցում է Գևորգ չորրորդ կաթողիկոսին: Սողոմոնին ընդունում են ճեմարան: Սողոմոնը սովորում է հայերեն խոսալ 1893 թվականին ավարտելով ճեմարանը նա դառնում է քահանա և ստանում է Կոմիտաս Կաթողիկոս անունը:Ճեմարանում Կոմիտասը նշանակվում է երաժշտության ուսուցիչ: Մանկավարժությամբ ստեղծում է երգչա խումբ ժողովրդական գործիքներ նվագում են, մշակում են ժողովորդական երգեր: Կոմիտասը ընդունվու է համարսարան:Կոմիտասը զբաղվու էր հոգեվոր երժշտության ուսումնասիրությամբ ձայնեղանակների տեսությամբ, աշխատում հայկական խազերի վրա: Նրանով սկզբնավորվում է հայ երաժշտության պատմության նոր դարաշրջանը:Խստապահանջ, համարձակ սուր մտքի տեր տեսական բազմաթիվ աշխատություներ է հեղինակում:Շուրջ վեց հարյուր հայմտավորակաների ձեռփալկալվածների մեջ մտնում էր նաև Կոմիտասը:Խոշտումնգներով ուղեկցվով բանտարկություներից հետո նա աքսոլվում է Անատոլիայի կողքը ականատես դառնալով սեփական ժողովրդի ուղեկցեչմանը:Կոմիտասը վերադարնում է Պոլիս: Սակայն եղած սարսափները անջնջելի են:Կոմիտասն առանձնանում է արտաքին աշխարհից, ներփակվում ծանր խոյերի մեջ: Կոմիտասին տեղափոխում են Շիշլի հիվանդանոց, իսկ մի քանի տարի անց հայ երաժշտության հանճարը բառացիօրեն բանտարկվում է Պարիսի Վիլջույի վոլվերցի հոգեբուժարանը որտեղից էլ այլևս դուրս չի եկել: Շուրջ 20 տարի տառապանքներից հետո 1935 թվականին հոկտեմբերի քսաներկուսին սենյակի մռյալ պատերի մեջ Կոմիտաս մահանում է: