Շունն ու կատուն

Մի օր, հանդիպեցին շունն ու կատուն։ Կատուն սկսեց ծաղրել շանը։

—Այ անպետք շուն, հերիք է գլուխներս տանես։ Առավոտից իրիկուն հաչում ես, հա հաչում։ Կարծես թե մեծ գործ ես անում։

—Անխելք կատու, ես իմ ամբորղջ կյանքում անիմաստ բաներ չեմ արել ի տարբերություն քեզ։ Ես իմ տիրոջն եմ պաշտպանում։ Հավատարիմ ծառայում եմ, մարդկանց եմ փրկում, իսկ դու ի՞նչ ես անում, այ անպետք կատու,—ասաց շունը բարկացած։

—Իսկ ես մլավում եմ և աշխարը լցնում իմ գեղեցկությունով։ Իսկ դուք կեղտոտ, փնթի շներ եք։

—Այ, որ միքիչ խելք ունենայիր կհասկանաիր, որ ամեն ինչ գեղեցկությունով չի որոշվում։